เผาไม่ว่าแต่อย่าให้รู้

    เมื่อวานนี้มีเรียน EL296 (English for Science and Tecnology) เป็นครั้งแรก เข้าเรียนตอน 11 โมง ผมก็ไม่รู้จะอุตส่าห์รีบไปสถาบันภาษาทำไมตั้งแต่ 10 โมง ไปนั่งๆนอนๆอยู่แถวนั้นเกือบชั่วโมงกว่าจะมีคนโผล่มากัน ตอนแรกก็นึกว่าเรียนคล้ายๆกับพวก 171 172 อะไรแบบนี้ซะอีก ที่ไหนได้อาจารย์เข้ามาปั๊บพี่แกเล่นใส่อังกฤษล้วนเลย ทำเอาผมงงไปชั่วครู่หนึ่ง

    อาจาร์ยแกเล่นใส่อังกฤษเกือบทั้งคาบเลยมั้ง จนกระทั่งบางคนนึกว่าอาจารย์เป็นคนต่างประเทศ (อะไรจะขนาดนั้น -*-) เรียนไปซักพัก อีกห้องก็เลิกก่อนซะแล้ว แล้วก็มายืนกดดันกันอยู่หน้าห้องซะงั้น ครั้นพอเลิกบ้าง ก็เลยว่าจะลงไปกินข้าวกัน ปรากฎว่าคนลงลิฟต์เยอะพอสมควร ก็เลยตกลงกันว่าลงบันไดก็ได้ ระหว่างเดินลงบันได ยุ้ยมันก็ถามกอล์ฟไปว่า

    ยุ้ย : เฮ้ย! กอล์ฟอาจารย์มึงพูดอังกฤษทั้งคาบเลยรึเปล่าวะ

    กอล์ฟ : เปล่านิ ทำไมเหรอ

    ยุ้ย : ไอเหี้ย อาจารย์กูนะพูดแต่อังกฤษทั้งคาบเลยว่ะ

    ยุ้ย : บลาๆๆ (ยังไม่รู้ตัว)

    โดนไม่ทันสังเกตุ จู่ๆผมก็รู้สึกเหมือนมีใครบางคนเดินลงบันไดตามมาด้วย ผมเลยแอบชำเลืองมองไปนิด “อ่าว อาจารย์นี่หว่า -*-” ก็เลยสะกิดยุ้ยมันให้หันมามอง ก็ตกใจกันไปตามระเบียบ แต่อาจารย์ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วก็หัวเราะกันใหญ่ เพราะมันคิดว่ามันจะบังเอิญอะไรกันซะขนาดนี้ อันนี้ใครพูดก็ซวยไป ไปเคลียร์กับอาจารย์คาบหน้าเองและกัน หุหุ