ไม่ได้อยากดองนะ

    ผมเข้ามาเช็ค space ทุกวันนะ ว่ามีของใครอัพเดทอะไรรึเปล่า เพราะผมล่ะชอบอ่านเรื่องของชาวบ้านเป็นที่สุด จะเรื่องวงใน วงนอก หรือวงไหน ผมก็อ่านได้ทั้งนั้น แล้วเรื่องของแต่ละคนก็สนุกๆซะด้วยสิ ก็อ่านแล้วก็ทำให้เพลินดีเหมือนกัน พอเวลาผมอ่านเรื่องไหนที่มันสนุกๆขึ้นมาก็มีความรู้สึกว่าอยากจะมาเขียนบ้าง อยากจะให้คนที่เข้ามาอ่านรู้สึกสนุก แต่หลายๆทีก็แป้กสนิท ไม่รู้จะเขียนอะไรขึ้นมาเหมือนกัน ก็เลยดองอยู่เรื่อยๆ

    สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมบางคนมีเรื่องมาเขียนอยู่บ่อยๆน้า ผมก็เลยลองดูแล้วก็พบว่าที่เขียนกับบ่อย(เท่าที่ผมอ่านเจอของเพื่อนนะ) ก็จะมีประมาณว่าขึ้นมา 1-2 ประโยคแล้วก็จบ ประเภทว่าเล่าเรื่องราวความรันทดของชีวิตบ้าง ไม่ก็เขียนเกี่ยวกับว่าวันนี้มีอะไรบ้าง ประมาณเนี้ยแหละ ซึ่งถ้าผมจะเขียนทีนึงก็อยากจะให้มันเป็นอะไรที่มันอ่านได้นานๆยาวหน่อย (font ที่ใช้ปกติก็ตัวเล็กซะด้วยสิ) ก็เลยกลายเป็นไม่ได้เขียนอะไรเลยซักที เพราะกลัวจะออกมาดูไม่ดี กลัวคนอ่านจะไม่สนุกซะงั้น เหมือนกับคนที่กลัวว่าจะทำอะไรออกมาไม่ดีไม่อยากให้คนอื่นเห็นก็เลยไม่กล้าทำ แล้วมันก็จะยิ่งแย่ไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่เวลาผมอ่านของคนอื่นก็ไม่ได้คิดมากนะครับ ว่าคนนี้เขียนดีหรือไม่ดี

    ใครมีไอเดียอะไรดีๆก็คอมเม้นท์ไว้ก็ได้นะครับ ว่าอยากให้เขียนอะไร แล้วจะเอามาลงให้ครับ ตอนนี้หมดมุกมากมาย

เอะอะก็.. เลิกกลางคัน

    ผมรู้สึกว่าตัวเองในบ้างครั้งก็เป็นคนที่เบื่ออะไรง่าย จริงๆแล้วก็เกือบทุกครั้งมากกว่าแหละ ตัวอย่างง่ายๆก็เช่นว่าเล่นเกม ทำงาน หรือทำอะไรต่างๆนาๆ ผมมักจะทำได้แป๊ปเดียว แล้วก็เปลี่ยนไปทำอย่างอื่นซะอย่างงั้น เลยชักไปแน่ใจอยู่เหมือนกัน ว่าตัวเองเป็นคนใจร้อน หรือว่าสมาธิสั้นกันน้า (หรืออาจจะเป็นทั้ง 2 อย่าง) ช่วงนี้ก็เลยรู้สึกว่าทำไมมันถึงได้แย่ขนาดนี้ล่ะเนี่ย ทำอะไรครึ่งๆกลางๆตลอด เผลอๆจะไม่ถึงครึ่งเอาด้วยซ้ำทำไปนิดเดียวก็เลิกอีกและ ทำอย่างไงถึงจะแก้นิสัยแบบนี้ได้นะ พอนั่งคิดอยู่ 3 ตลบก็ได้ข้อสรุปว่าคงแก้ไม่ได้หรอกมั้งเหมือนมันจะเป็นนิสัยถาวรไปแล้ว (พยายามเลี่ยงคำบางคำ) แต่ก็จะพยายามปรับปรุงแหละครับ

    ถ้าตั้งใจทำอะไรมากกว่านี้ก็คงจะดีสิเนอะ

ปล.ถ้าอ่านแล้วรู้สึกว่าจะมาบ่นให้ฟังทำไมเนี่ย ก็ช่วยคอมเมนท์บอกด้วยนะครับ ทีหลังจะได้ไม่เขียนแนวนี้

ปล.2 แต่ถ้าอ่านแล้วเฉยๆก็ช่วยคอมเมนท์ทีครับ สรุปคืออ่านแล้วอย่าอ่านเลย คอมเมนท์ให้ด้วยคร๊าบ ขอบคุณครับผม